کاف نیوز/ حنانه زارعی ؛ دونالد ترامپ در نشست خبری اخیر خود، پس از امضای یادداشت اجرایی جدید علیه ایران، اعلام کرد که قصد دارد با این ایران مذاکره کند.

این اظهارات در حالی مطرح شد که پیش از آن، ایران نیز سیگنال‌های مثبتی به سمت مذاکره با آمریکا ارسال کرده بود و به نظر می رسید که ایران و آمریکا در آستانه گفت‌وگو هستند. اما امضای یادداشت ترامپ، این روند را به شدت تحت تأثیر قرار داده و واکنش تند ایران را در پی داشت و نگرانی‌ها را در خصوص آینده مذاکرات افزایش داد.

پس از ریاست جمهوری مسعود پزشکیان در ایران، رفتارهای دولت و حاکمیت نشان‌دهنده تمایل ایران به مذاکره با آمریکا از موضع برابر و عزتمندانه بود، نه از موضع زور و قدرت. اما یادداشت اجرایی ترامپ چه محتوایی داشت که این روند را مختل کرد؟

یادداشت ترامپ شامل موارد زیر بود که به معنای خلع سلاح کامل ایران تلقی می‌شود:

• ممنوعیت دستیابی به سلاح هسته‌ای

• انهدام موشک‌های بالستیک قاره‌پیما

• انهدام تسلیحات متعارف و نامتعارف

• توقف توسعه تهاجمی موشک‌ها

• تحریم حداکثری اقتصاد ایران

• قطع ارتباط با نیروهای مقاومت

• تحریم همه افراد خارجی مرتبط با ایران

• تعقیب عاملان ایران در داخل آمریکا

• مقابله با توان سایبری ایران

• صفرسازی صادرات نفت ایران به چین

• مقابله با شبکه‌های مالی و لجستیکی ایران

• مقابله با توان سپاه پاسداران

اکنون این سؤال مطرح است که آیا ترامپ واقعاً به دنبال مذاکره است یا اینکه با همان روش‌های دوره اول ریاست‌جمهوری خود، به دنبال تحریم صددرصدی ایران است؟ برخی تحلیلگران بر این باورند که اگر ترامپ اقداماتی عملی برای اعتمادسازی انجام دهد، ممکن است امیدهایی برای آغاز مذاکرات ایران و آمریکا وجود داشته باشد. در غیر این صورت، به نظر می‌رسد که ایران تحت فشار یادداشت و سیاست‌های قلدرمابانه آمریکا مذاکره نخواهد کرد.

این وضعیت که با قلدری ترامپ و آمریکا ایجاد شده، نه تنها آغاز مذاکرات دو کشور را منتفی کرده، بلکه بر امنیت منطقه و جامعه بین‌الملل نیز اثرگذار خواهد بود.

به نظر می‌رسد که آینده مذاکرات میان ایران و آمریکا به اقدامات عملی ترامپ بستگی دارد و باید دید که آیا او قادر خواهد بود از موضع قلدری به سمت موضع دیپلماسی برابر حرکت کند یا خیر.